"cinta ditolak dukun bertindak"

Contoh naskah drama Bahasa Sunda

BABAK I

Kacaritakeun di Desa Cibanyol aya kembang desa, ngaranna Euis. Euis teh geus mah pinter, bageur, geulis, demplon deuih, teu salah lamun loba lalaki anu hayangeun ka anjeunna, kaasup Si Asep. Hiji poe Si Asep indit ka Sakola bareng Si Imas, kabeneran papanggih jeung si Euis jeung Si Ulfa.

Asep : ”eh eta si euis lain?” (tutunjuk ka si euis)

Imas : ”Mana? Mana? teu katingali ah”

Asep : ”eta tah anu jeung si Ulfa” (tutunjuk)

Imas : ”oh heu’euh bener. Da maneh mah tadi asah nunjuk ka tukang es campur.”

Asep : ” euuh dasar. Tah jelema eta anu urang bogoh teh”

Imas : ”ah meuni geleuh, jiga nu si eta hayang wae ka didinya. Da si eta mah kembang desa, loba anu resepenna oge”

Asep : ”bae wee riweuh maneh mah, usaha heula urang mah, sugan we hayangeun”

Jol pa udztad datang

p.ustad : ”assalamu’alaikum…..”

Asep+Imas : ”walaikumsalam. eh pa ustad”

p.ustad :” ieu teh bade sarakola? naha aya didieu keneh?”

Imas : ”eta tah, tingali si asep ngomongkeun si euis wae tah, bogoheun cenah”

Asep : ”ah naoon, henteu pa, bohong si Imas mah “

p.ustad : ”astagfirulloh tong kitu jang”

Imas : ”tah dengekeun ulah……”

p.ustad : ”ulah naon da acan ceramah na ge. Yeuh anjeun mah ulah waka mikiran cinta, da

engke tungtungna bisa jadi jinah, diajar we cing bener ayeuna mah.”

Asep : ”hehehe enya atuh pa, maap”

p.ustad : ”nya enggeus atuh geura ka sakola, atos beurang. Engke bisi telat deui”

asep : ”muhun pa!”

p.ustad : ”wassalamu’alaikum”

Asep+Imas :”wa alaikumsalam….”

BABAK II

Sanggeus istirahat, kelas X 2 diajar Basa Sunda. Bu Sukma asup ka Kelas.

Ulfa : “sikap. Haturkeun salam”

Barudak : “Assalamu’alaikum warohmatullohi wabarokatuh”

BuSuk : “waalaikumsalam warohmatullohi wabarokatuh” (leumpang ka hareup bor kelas)

“ayeuna urang diajar ngeunaan wayang” (nyatet materi)

Asep : “mas, ieu pang ka si Euis keun lah” (haharewosan ka Imas)

Imas : ”naon ieu? Kasbon?

Asep : “eeh sugan tara kasbon urang mah, paling ge telat mayar”

Imas : “sarua wae!”

Asep : “geus berekeun we lah, eta teh surat cinta”

Imas : “ooh, SURAT CINTA IEU TEH?” (rada tarik)

BuSuk : “aya naon ieu teh surat cinta – surat cinta?”

Asep : “henteu bu, hmmm kasbon!” (panik)

BuSuk : “haah? Kasbon?”

Asep : “eeeh nteu bu, teu aya nanaon ketang”

BuSuk : “ah nya atos we lah, meh gancang”

5 jam salajengna, bel uih disada

BuSuk : “tos seep nya waktosna?”

Barudak : “muhun bu!”

BuSuk : “nya entos atuh gera siap – siap urang uih. Ka imah masing – masing nya, tong ka imah batur”

Barudak kaluar kelas sabari salam ka Bu Sukma. Di luar kelas, Siti nyamperkeun Asep.

Siti : “sep…sep…”

Asep : “emang geus kasep urang mah ti lahir”

Siti : “asep maksud abdi teh… hmm Siti rek ngomong sep, ngan era eng” (sabari tungkul)

Asep : “ah make baju ieu era sagala. Rek ngomong naon, Tiiii?

Siti : (tungkul)

Asep : “lamun teu ngomong urang rek balik yeuh”

Siti : “eeh enya atuh enya” (nahan asep) “aduuh kumaha nya…” (gegetret) “hmm asep, siti teh bogoh ka Asep”

Asep : “ooh kituu, sugan teh rek ngomong naon… nyaa hatur nuhun atuh ai kitu mah ti, ngan hampuraa teh, da Asep mah bogoh na ge ka Si Euis, sanes ka Siti. Hampuraaaa pisan” (nepak taktakna Siti)

Siti : “hmm enya atuh, teu kunanaon” (senyum kapaksa)

Asep balik, Siti ceurik sorangan (sambil diuk lesehan nangkeup suku). Ani, sobatna Siti

nyamperkeun.

Ani : “maneh kunaon ti?”

Siti : (ceurik ingsreuk – ingsreukkan)

Ani : “waler atuuuh”

Siti : “ni, anjeun apal pan Siti resep ka Si Asep?”

Ani : “enyaa teras?”

Siti : “tadi Siti geus ngomong ngeunaan perasaan Siti, tapi di tolak” (tungkul) “Si Asep malah bilang, yen manehna teh resepeun ka Si Euis” (ceurik deui)

Ani : “Jeeepjeepjeeepjeepjeeep” (ngarepehkeun) “nggeus, ngke urang datangan si Asep, wani – wanina ngajieun sohib urang ceurik”

Siti : (geleng – geleng kepala) “teu kedah ni, keun antep si Asep mah. Siti alim ngke Asep jadi makin teu resepeun ka Siti”

Ani : “nya teras kumaha atuh? Urang datangan wae si Euis na?”

Siti : (cicing)

Jol Euis jeung Ulfa datang

Ani : “heh maneh!”

Euis : “ka abdi ni? Punten aya naon nya?”

Ani : “aya naon aya naon, ulah so geulis lah jadi awewe teh!”

Euis : (hulang – huleng)

Ani : “mulai ayeuna, jauhan Si Asep! lamun henteu, tanggung sorangan akibatna!”

Euis : “ eeh naha kunaon ni? Abdi aya salah nya ka didinya? Lamun enya, punten teeh”

Ulfa : “idiih naon ieu teh? Teu kudu didangu is, anjeun mah teu salah”

Siti+Ani : (ngaleos bari ngalelewe)

Euis : “naha Euis teh aya salah naon nya fa?”

Ulfa : “ah kalem weh Is, teu kedah didangu saur Ulfa oge. Apal pan ajeun oge kumaha kalakuan Siti sareng Ani. Hobina neang pimasalaheun”

Euis : (tungkul, ngangguk – ngangguk) “enya fa..”

Di bumi Siti

Ambu : (karokean)

Siti : “ambuuuuuu ih ambu mah kalahkah karokean” (jamedud rada ambek) “ambuu abdi ditolak” (ceurik)

Ambu : (mareuman tape na) “tolak naoon? Yeuh ambu gaduh tolak angin. Siti hoyong?” (ngasongkeun tolak angin)

Siti : “sanes tolak angin ambu iiiiih ambu maah” (semu keheul)

Ambu : “terus tolak naon atuuh?”

Siti : ”kieu ambuu, Siti teh tadi tos ngomong ka Asep yen Siti teh bogoh. Tapi si Asep na bogoheun ka Euis. Siti teh hayangna Asep bogoh na ka Siti, sanes ka Euis, Ambuuuu” (ngusap cipanon)

Ambu : “ooh kitu. Nya entos kieu weh atuh, Ambu teh boga kenalan. Anjeunna teh sakti jeung geus kasohor bisa ngabantuan masalah anu kararitu we lah”

Siti : “hayu atuh ambu, siti mah nggeus nyeuri hate pisan”

Ambu jeung siti indit ka dukun

Ambu : “assalamu’alaikum”

Nyai : “waalaikum salam”

Ambu : “aki na aya nyi?”

Nyai : “aya di pengker, bade naon ieu teh?”

Ambu : “aya peryogi ka aki”

Nyai : “mangga atuh bu, euisian heula daftar tamuna”

Siti : “ambu, naha dukun teh aya nu kieuan sagala?” (ngaharewos)

Ambu : “duka atuh ambu ge, ieu dukun asa olo – olo pisan so modern, padahal mah baheula jeung ambu dahar sangu jeung uyah” (ngeusian daftar tamu)

Nyai : “aya naon bu?”

Ambu : “henteuu ah hayang apal wae” (selesai ngeusian daftar tamu)

Nyai : “mangga kalebet bu, pantone palih dieu”

Ambu :”hatur nuhun nyai”

Ambu : “punten ki”

Dukun : “punten kamana bu? Kamar caina palih dieu”

Ambu : “ih lain, abdi sareng murangkalih bade konsultasi ka aki”

dukun : “ooh suganteh bade naros ngaran fesbuk aki”

ambu : “eh naon ari aki teu nyambung”

dukun : “sok atuh kadieu, mangga calik” “janten aya peryogi naon kadieu teh?”

ambu : “kieu ki, pun anak teh bogoheun ka babaturanna di sakola, ngan si lalakina teh tos bogoheun ka Euis, babaturan sakelasna oge, janten maksad abdi kadieu teh hoyonh nyungkeun bantuan ti aki keur nyantet si Euis meh si Asep teu bogoh deui.”

Dukun : (nundutan)

Amdu : “eh ki, hudang ki! kalahkan sare”

Dukun : “eeeh eh aya naon ieu, aya musuh hah? Bebeja ka aki!” (reuwas)

Ambu : “henteu ki, teu aya nanaon kalem ki”

Dukun : “ntong salah nya, sanajan aku kolot tapi kieu – kieu aki mantan pamaen pencak silat yeuh!” (labuh) “eeh saha ieu nu mindahkeun korsi haah, saha?” (gaya silat)

Ambu : “ai aki sok geje, da titadi ge korsina emang didinya, asa riweuh si aki mah”

Dukun : “oh enyaa? Aduh maklum, da aki mah tos kolot”

Ambu : “tos ah, jadi kumaha ki?”

Dukun : “enya gampang, asal ayaaa….” (ngusep lengeun)

Ambu : “aki kunaon eta lengeunna? Ateul?”

Dukun : “aduh maenya teu ngarti, duit euy duit”

Ambu : “oh eta mah tos disiapkeun, kalem weh ki”

Dukun : “okeh deal, antosan nya, aki bade nyauran asisten aki” (keprok 3 kali) “nyiiii”

Nyai : ”heuuuumm aya naon ki?”

Dukun : “kadieu sakedap”

Nyai : “nya tungguan heula” (mawa laptop)

Ambu : “eleuuuh ieu dukun meni canggih pisan”

Dukun : “oh enya, akun pesbukna naon?”

Siti : “asep…. Ki”

Dukun : “oh enya sakedap, ku aki searching heula” (muka laptop) “si eta boga akun twitter teu?”

Siti : “oh aya ki, @guapsferi”

Dukun : “ayeuna urang asup heula ka blog aki nya, www.nyantet.blogspot.com” “heumm” (nyoo jenggot) “oh enya sakedap deui aki bakalan nyantet eta bocah”

Siti : “nyantet oge ayeuna mah bisa cara onlen nya, bener – bener canggih”

Dukun : (ngangguk – ngangguk, ngaluarkeun boneka)

Siti : “lhah eta boneka naon ki?”

Dukun : “ieu teh boneka ti mantan aki pas taun 45, aki teh diputuskeun ku mantan aki, jadi weh nepika ayeuba aki teu kawin – kawin, terus boneka ieu ku aki jadikeun boneka santet sabab nyeuri hate ka mantan aki”

Siti : “naha ngadon curhat si aki teh” (ngaharewos ka ambu)

Ambu : “enya ieu teh jadi acara curhat mamah dedeh nya”

Dukun : “saatos maraneh balik, aki bakal langsung nyantet eta jelema nya”

Ambu : “nya atos atug ki, abdi sareng anak abdi bade pamit heula, ieu aya sakedik uang tip na”

Dukun : “naon sakedik? Aki mah hayangna loba”

Ambu : “oh enya ieu loba da ki, kalem”

Dukun : “oh nya atuh nuhun nya”

Ambu : “enya ki, sawangsulan. Kudu berhasil nya ki”

Dukun : “siap lah”

Saatos ambu sareng siti balik, ki iwa langsung beraksi jeung si asistenna. Teu nyaho salah

santet ka asep anu keur ngadahar es campur jeung si Imas.

Asep : “mang, es campur 2 nya!”

Tukang es : “siap jang”

Imas : “sep, kumaha tah si Euis?”

Asep : “teuing ah, kudu make pelet naon nya meh si Euis bogoh ka urang?”

Imas : “pelet lauk cing cobaan”

Asep : “aya aya wae maneh mah ah, emangna si eta lauk. Eh surat cinta nu urang titipkeun geus disampekeun can?”

Imas : “surat cinta nu mana?” (nginget – nginget) “oh enyaa, urang pake jang kertas contekan kamari”

Asep : “aah maneh mah teu baleg”

Tukang es : (datang nyamperkeun) “yeuh jang es na”

Asep : “aduh naha aya puntung roko sagala ieu teh?” (miceun puntung roko)

Imas : “he’euh ih”

Tukang es : “ngarana ge es campur jang, kumaha emang we rek nyampurkeun naon oge, da emang anu icalan” (mungutan puntung roko)

Asep : “eeeh eta naon dipungutan deui?”

Tukang es : “lebar euy, keur pelanggan nu sanes”

Asep : “geus ah, dieu urang sorangan anu ngajieun es na” (bikin es campur, duduk, makan)

Asep : “aaww maneh nyiwit nya?”

Imas : ”henteu ah sujojon wae”

Asep : “suudzon aya na ge”

Imas : ”ooh geus diganti gening”

Asep : “ti baheula taplak!”

5 menit salajengna

Asep : “aaw maneh nyiwit deui wae!” (nenggeul)

Imas : “iih henteuu aslina sep”

Asep : “aw aw naha lengeun urang jadi kieu?” (keked)

Imas : “eh sep, naha lengeunna jadi keked kitu?”

Asep : “teuing ieu naha jadi teu bisa digerakkeun?”

BABAK III

Sapepeuting lengeun asep teu bisa digerakkeun, ditambah deui ku teu ngarenah awak. Ku

Imas, Asep disarankeun indit ka Pa Ustad keur naroskeun panyakitna. Asep nurut weh, isukanana di

bumi Pa Ustad

Asep : “assalamu’alaikum pa ustad”

p.ustd : “wa’alaikum salam jang, aya naon?”

Asep : “ieu pa, bade naroskeun”

p. ustd : “naros naon jang?”

asep : “sapepeuting abdi teh panas tiris, ieu panangan nyeuri jaba teu bisa digerakkeun, mastaka lieur. Kira – kira ieu teh kunaon nya pa ustad?”

p.ustd : ”astagfirillohaladzim…. Subhanalloh, innalillahi…. Ieu mah geus moal bener”

asep : “naonna anu moal bener teh pa?”

p.ustd : “ujang aya masalah jeung babaturan?”

asep : “asana mah teu aya, kunaon kitu?”

p.ustd : “ujang teh beunang santet sigana mah”

asep : “eleuuh siah, aslina ieu teh pa?”

p.ustd : “maenya abdi ngabohong? Nya bener atuh jang”

asep : “saha anu nyantetna nya pa?”

p.ustd : “bapa oge teu apal jang, tapi saapal bap amah di desa ieu aya hiji dukun anu kasohor”

asep : “dimana eta teh pa?”

p.ustd : “eta tah, bumina anu aya tangkal jambu”

asep : “ooh enya apal, hayu atuh pa urang samperkeun”

p.ustd : “teu bisa lamun ngan duaan mah”

asep : “nya geus atuh pa, abdi bade ngajakan babaturan heula”

Asep ngajakan sakabeh baturanna. Satepina di imah dukun

p.ustd : “assalamu’alaikum” (ngetok panto)

asep : “heh dukun santet, buka pantona!” (ngadobrak panto) “tanggung jawab yeuh lengeun aing jadi keked merengkel kieu”

Nyai : “ih meni garandeng nya, teu sopan kieu, sigana sakola mung ukur nepi gerbang wungkul ieu mah”

Dukun : (kaluar) “aya naon ieu teh abring – abringan?”

Siti+ambuna : (noong)

Asep : “naha maneh aya di dieu ti? Maneh nya nu nyantet urang?”

Siti : “astagfir akang, Siti mah teu nyantet akang”

Dukun : “kalem kalem, apanan siti anu nitah aki nyantet jang asep”

Siti : “eh naon da siti mah teu nitah aki nyantet si Asep”

Ambu : “waah ieu mah salah santet”

Dukun : “naon atuh da aki mah ngan ngajalankeun parentah”

Nyai : “aya naon ieu teh aya naon” (rempong)

Asep : “ah nggeus lah gandeng, jadi urang yeuh anu beunang”

p.ustd : “nya nggeus, ayeuna mah bawa weh opatan ieu ka KUA”

asep : “UKS ai pa ustad”

p.ustd : “beuki parah, UGD nyaho”

asep : “geus lah, pihak berwajib weh”

p.ustd : “satuju lah, hayu”